Poker to nie tylko rozrywka; to gra, która oferuje szansę na wygranie pieniędzy. Niektórzy mogą zastanawiać się, dlaczego rozważamy formułę break even, zwłaszcza gdy naszym ostatecznym celem jest zysk. Jednak zrozumienie, w jaki sposób niektóre zagrania mogą doprowadzić nas do progu rentowności, jest kluczowe. Stanowi to punkt odniesienia przy podejmowaniu decyzji i planowaniu. Jeśli określone zagranie pozwala nam osiągnąć próg rentowności (tj. wartość oczekiwana wynosi zero), możemy przewidzieć straty, jeśli zagranie zadziała mniej, i zyski, jeśli zadziała więcej.
Prostym wzorem do zastosowania jest:
Breakeven % = $ Risk/($ Risk + $ Reward)
Tutaj $ Risk reprezentuje wielkość zakładu, podczas gdy $ Reward oznacza docelową wielkość puli przed zakładem. Dla przykładu, załóżmy, że pula przed zakładem wynosi 30$, a możliwe wielkości zakładu to 10$, 20$ lub 30$.
Przy zakładzie w wysokości 10 $ na pulę 30 $, próg rentowności wynosi 25%. Oznacza to, że osiągniemy próg rentowności, jeśli uda nam się raz na cztery próby. Zakład o wartości 20 $ daje próg rentowności na poziomie 40%, podczas gdy zakład o wielkości puli 30 $ daje próg rentowności na poziomie 50%.
W pokerze “breakeven” zwykle odnosi się do punktu, w którym zagranie lub decyzja nie przynosi ani zysków, ani strat na dłuższą metę. Gracz może powiedzieć, że jest “breakeven” w próbce rąk, jeśli nie wygrał ani nie stracił pieniędzy w tej próbce.
Inną powiązaną koncepcją jest Pot Odds, która pomaga określić, czy sprawdzenie jest opłacalne w oparciu o aktualny rozmiar puli i kwotę, którą musisz sprawdzić. Jeśli szanse na skompletowanie twojego drawu są lepsze niż oferowane pot odds, to opłaca się wykonać call.
Jednak decyzje pokerowe nie zawsze opierają się wyłącznie na natychmiastowych obliczeniach pot odds i breakeven. Czynniki takie jak implikowane kursy, oczekiwane przyszłe działania przeciwników, wielkość stacków, względy turniejowe i dynamika stołu mogą również wpływać na decyzje.
Procenty breakeven pozwalają nam na wykonywanie blefów, niezależnie od naszych kart, poprzez ocenę oczekiwań przeciwników w stosunku do procentu breakeven. Jeśli spodziewane spasowanie przeciwnika przekracza próg rentowności, mamy opłacalną strategię. Udany blef działa wystarczająco często, aby wygenerować zysk. Na przykład, zakład 5$ do puli 20$ ma próg rentowności 20% i jest opłacalny, jeśli przeciwnik spasuje w 25% przypadków. Im wyższy szacunek częstotliwości pasowania przeciwnika, tym bardziej powinniśmy dążyć do blefu i znaleźć odpowiednią wielkość zakładu. Regularne śledzenie progu rentowności pomaga nam wygrywać pule nawet z kartami, które same w sobie nie uzasadniają postawienia zakładu.
